نوار مغز در تهران

آب درمانی در آسیب های ورزشی

عقیده بر این است که آب با کاهش دادن نیروهای فشارنده وارد برمفصل، میزان درد را پایین می آورد، همین احساس کاهش وزن در آب گرفتگی عضلانی را از بین برده یا به طور چشمگیری کاهش می دهد و این امر سبب کاهش اسپاسم عضلانی و درد می شود. هدف آب درمانی آن است که به ورزشکاران بیاموزیم چگونه از آب به عنوان یک روش کمکی ( مدالیته) جهت راحتی و بهبود حرکت استفاده کنند.

آب درمانی در آسیب های زانو

در صدمات زانو تعادل و حس عمقی دار اختلال می شوند که تحریک تماسی ناشی از تلاطم آب در حین حرکت فیدبک مناسبی ایجاد می کند که به بازگشت تعادل و حس عمقی کمک می نماید. همچنین گرمای آب به انبساط و شل شدن عضله کمک کرده و از طریق مکانیسم بستن دروازه درد، درد را کاهش داده و به ورزشکار اجازه کسب دامنه بیشتر و بدون درد درد را می دهد. همچنین آب به علت داشتن فشار هیدرو ستاتیک باعث کاهش تورم اندام شده که این امر نیز در کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی موثر است. ورزشکار با استفاده از نیروی بایونسی آب می تواند با کاهش وزن و نیروهای فشارنده مفصلی انتقالی را خیلی سریع تر شروع کرده و تمرینات خود را از مرحله بدون تحمل وزن به تمرینات با تحمل وزن تبدیل کند. مطالعات نشان داده تمرینات داخل آب نیازمند صرف انرژی بیشتری نسبت به انجام همان تمرینات درخشکی هستند که این امر می تواند عاملی برای افزایش قدرت از طریق تمرینات در آب باشد.

فواید آب درمانی در آسیب های ورزشی

همراه با سایر درمان ها، آب درمانی می تواند به عنوان یک جزء در زنجیره بهبودی ورزشکار نقش ایفا کند. بایونسی ( نیروی بالا نگه دارنده) یکی از نیروهای اصلی دخیل در آّب درمانی می باشد. این نیرو به حرکت جسم به طرف سطح آب کمک می کند و در مقابل حرکت در جهت خلاف سطح آب مقاومت می نماید. به علت اثر این نیروی بالا نگه دارنده، شخصی که وارد آب می شود به طور واضحی احساس کاهش وزن می کند به گونه ای که وقتی فرد تا سطح گردن در آب قرار می گیرد فقط حدود 8 تا 10 درصدکل وزنش بدنش را تحمل می کند. در اینجا یاد آوری می شود که هیدروتراپی یکی از بخش های فیزیو تراپی محسوب می شود که باید زیر نظر مستقیم فیزیوتراپیست انجام شود.

برنامه کلاس آب درمانی شامل چه مواردی می باشد؟

برنامه کلاس آب درمانی شامل فازهای گرم کردن، تمرین و سرد کردن می باشد و دو هدف عمده آن آمادگی قلبی ریوی و بهبود قدرت  و استقامت عضلانی است. بنابراین برنامه ریزی تمرینات ارائه شده برای یک یا هر دوی این اهداف می تواند باشد. میانگین دمای آب داخل استخر 29 تا 30 درجه سانتیگراد است و متوسط دمای بدن شرکت کنندگان 37 درجه می باشد.

این بدین معنی است که دمای استخر 12 تا 14 درجه خنک تر از بدن افراد خواهد بود. هدف از قسمت اول فاز گرم کردن تعدیل دمای بین آب استخر و بدن شرکت کنندگان می باشد که طی یک حرکت قدرتمند مانند دویدن زانو بلند به دست می آید. هم زمان که آب آرامش بیشتری به شرکت کنندگان می دهد می توان از حرکات در جهات جلو، عقب و طرفین استفاده کرد تاهمه عضلات گرم شده و ضربان قلب افزایش یابد. کل فاز گرم کردن بین 5 تا 10  دقیقه به طول می انجامد. یکی از تمرینات مناسب این فاز آهسته دویدن درجا به مدت 2 تا 3 دقیقه ، سپس راه رفتن در طول استخر و بازگشت مسیر می باشد. فاز تمرین قسمت اصلی برنامه آب درمانی است و بیشترین زمان را به خود اختصاص می دهد.

توصیه های لازم قبل از آب درمانی

البته توصیه می شود ورزشکار در روزی که آب درمانی انجام می شود تمرین وزنه انجام ندهد. بنابراین با توجه به اهمیت بازگشت هرچه سریع تر ورزشکار به شرایط تمرین و مسابقه، آب درمانی این امکان را فراهم کرده که ورزشکار حرکات را سریع تر آغاز کرده و در نتیجه دو ( بازتوانی ) کوتاه تری را سپری کند.

نتایج آب درمانی

در مراحل اولیه توانبخشی، استفاده از آب درمانی جهت بازگرداندن دامنه حرکتی و انعطاف پذیری بسیار مفید است. متعاقب آسیب ورزشی آب محیطی فراهم می آورد که فرد می تواند حرکات اولیه را سریع تر و راحت تر شروع کرده ضمن اینکه حرکت آهسته داخل آب زمان بیشتری برای کنترل حرکت به ورزشکار می دهد و در نتیجه عواقب خطر ساز خطاهای حرکتی کاهش می یابد.

مقالات مرتبط با این مطلب:

تاثیر فیزیوتراپی در درمان بیماری ها

درمان انواع درد

ورزش درمانی و فیزیوتراپی